شفابخشی سنگ ها

شفابخشی سنگ ها . سنگ ها و اثراتی که بر بدن ما دارند از قرون گذشته، در کشورهای مختلف و نزد مردم آن، مورد توجه بوده است.

انسان از همان زمان ها پیوسته بیماری و مشکلاتی را که داشته، با استفاده از طبیعت و امکانات موجود اطرافش به درمان می نشسته است. اکنون پس از سال ها این اثرات شفابخشی سنگ ها دوباره مورد توجه انسان متمدن قرار گرفته است به طوری که با وجود پیشرفت های زیادی که در زمینه های گوناگون، بشر به آن نائل آمده است اکنون پی برده که غفلت از طبیعت او را از بسیاری از موهبت های الهی محروم نموده است.

 

شفابخشی سنگ ها به چه علتی است؟

کانی ها و سنگ های با ارزش به علت ساختار اتمی کامل و انرژی بسیاری که دارند و نورهای ناب رنگی و درخشانی که از خود می تابانند در کنار دانش پزشکی، بدون خطر آفرینی می توانند اثرهای مثبتی بر جای بگذارند. ولی این حرف دلیل بر این نیست که سنگ ها به تنهایی معجزه می کنند، بلکه این سنگ ها همراه و در کنار درمان های پزشکی تاثیرات مفیدی را بر بیماری ها دارند.

تغییراتی که در بدن به وجود می آید به نظر شما به چه دلیلی است؟

ارتعاشات متغیر در حوزه بدن تعادل جسم و جان را به هم می ریزد و این ناهماهنگی است که باعث بیماری می شود. در این زمان است که می توان با کمک گرفتن از ارتعاشات کانی ها و سنگ های با ارزش، این ناهنجاری های به وجود آمده را کنترل کرد و هماهنگی لازم را دوباره در جسم و جان ایجاد کرد.

در چه سنی می توان از این درمان استفاده کرد؟

درمان با سنگ های شفابخش و با ارزش برای زن و مرد و کودک نیز در هر سنی مناسب است به شرطی که این کار با آگاهی و دانش لازم انجام شود.

چه کشورهایی در این زمینه یعنی خاصیت درمانی سنگ ها کار کرده و از این علم استفاده کرده اند؟

در گذشته های دور که مربوط به دوران پارینه سنگی یا عصر حجر می شود، ابتدا بشر از سنگ به عنوان ابزار استفاده می کرد. آنجا بود که آموخت سختی سنگ ها می تواند حیوانات را که زندگی او را تهدید می کنند، از بین ببرد. همانجا بود که آموخت با ساییدن سنگ ها جرقه و آتش هم تولید می شود. این ابتدایی ترین آشنایی بشر با سنگ بود. بعد از این مراحل بود که حس زیبایی پرستی به انسان، شوق استفاده از سنگ های رنگی مختلف را برای آراستن دست و گردن داد. باستان شناسان در بسیاری از مناطق کهن از جمله ایران در کاووش های خودشان آثار زیادی را که مبین آشنایی و استفاده ساکنان مناطق باستانی و ایران از این سنگ ها بوده به دست آورده اند. گیوشمن ضمن اکتشافات خودش از تپه سیلک در کاشان به تعدادی گردنبند با مهره هایی از عقیق، لاجورد، یشم، سنگ شیشه، مرجان، صدف و …برخورد کرد. این اشیاء مربوط به هزاره های سوم پیش از میلاد و حتی شاید قبل از آن باشد.

در منطقه شوش کنونی که متعلق به دوره ایلامی و هزاره سوم و چهارم پیش از میلاد است، تعدادی تندیس یافت شد. همه این موارد نشان می دهد که مردم با تراش سنگ آشنا بوده اند.

در تخت جمشید هم آثاری که به دست آمده حکایت از همین آشنایی می کند؟

بله ! در تخت جمشید سنگ هایی از جمله مرجان قرمز، فیروزه، عقیق و … به دست آمده که به شکل سرویس شیر، انسان یا انگشترهایی با نگین عقیق که روی آنها نقش پادشاهان در حال جدال با حیوانات اساطیری است. این هنرها همه مربوط به هزاره اول پیش از میلاد است.

افسانه ها و روایات گوناگونی هم درباره سنگ های با ارزش نقل شده است. مثل اینکه کاهنان از سنگ های با ارزش برای تبرک استفاده می کرده اند یا اینکه جادوگران برای طلسم، این سنگ ها را به کار می بردند.

در چه کشورهایی از گذشته های دور از این خاصیت درمانی سنگ ها استفاده می شده است؟

آتلانتیسی ها می دانستند که برای درمان بیماری ها چگونه ازاین کانی های با ارزش استفاده کنند. در چین از کوبیدن و پودر جواهرات برای مداوای بیماران سود می بردند. در قرن هشتم میلادی شخصی به نام (سن هیلدنبژان) با کمک این سنگ ها بیماران خود را درمان می کرد.

این نشانه آن است که در گذشته و در مناطق مختلف انسان ها از سنگ ها علاوه بر استفاده آن به عنوان ابزارهای گوناگون و زینت و در مراسم مذهبی از جنبه درمانی آن هم سود برده اند.

بدن چگونه از سنگ ها انرژی می گیرد؟

در بدن مراکزی وجود دارد که به آنها مراکز انرژِی یا چاکرا می گویند. بیماری ها در اثر بسته شدن این مراکز انرژی پدید می آیند. کانی ها و سنگ های با ارزش قادر هستند تا این گرفتگی ها را از بین ببرند و انرژی حیاتی را به صورت منظم و با ارزش در ما جاری کنند.

افرادی که مدیتیشن یا تمرکز می کنند، بر این نقاط آگاهی دارند و انرژی های درونی را از این نقاط بیرون داده و آزاد می کنند.

این مراکز در کدام مناطق بدن قرار دارند؟

مراکز انرژی یا چاکراها در هفت منطقه از بدن در راستای ستون فقرات از پایین ترین قسمت تا بالای جمجمه سر قرار گرفته اند.